Dossier Josh Taylor:
Door het koude februari weer haast je je van de parking naar het café waar je hebt afgesproken met Josh. Het café verwelkomt je met zijn warm en de geur van vers gemalen koffie. Je scrollt wat door je telefoon in afwachting tot Josh Taylor arriveert.
Een paar minuten later gaat de deur open. Een jongeman in een Batman trui kijkt somber rond en stapt vervolgens jouw richting uit. Hij schuift de stoel onder tafel en gaat zitten, een stil "G'morgen." fluisterend. Je komt meteen ter zake en vraagt wat hij bij dat huis deed.
Hij kijkt zwijgzaam uit het raam naar buiten.
"Wat deed je bij dat huis?" hou je vol. "Wat zocht je er? Heb jij haar vermoord?"
"Nee, dat is het niet." antwoordt hij eindelijk. "Ik ben geen moordenaar."
"Wat is er dan gebeurd?"
"OK, OK, je kan daar soms... spul krijgen. Ik ging binnen om te kijken wie er was. Toen vond ik die dode vrouw.”
"Wat zag je dan?"
“Ze lag op de vloer, in een plas bloed, haar lichaam in een rare manier gedraaid. Er lagen allemaal omvergegooide meubelstukken rond haar, er was duidelijk een of andere woordenwisseling geweest. Daarna ben ik snel weggelopen. En later bedacht ik me dat iemand mij misschien had kunnen zien… en ja mijn vingerafdrukken hangen daar nu ook. Dus heb ik zelf gebeld en mijn verhaal gedaan, zodat ik hopelijk eerder als getuige dan als moordenaar aanzien wordt.”
"Hoe ben je binnen geraakt?"
“Ik ga altijd via de achterdeur, die is nog nooit op slot geweest.”
Je vraagt of hij het slachtoffer kent. Josh kijkt even naar zijn handen en je ziet een zweem van droefheid over zijn gezicht komen.
“Pff ja je gaat het toch checken, dus ik kan het net zo goed zeggen. Ja, ik kende Sandra.Toen ze naar hier verhuisde hebben we nog een tijd gedatet. Ze hebben haar ondervraagd toen ik betrapt was op drugsbezit… maar zij was clean. Ze leek een lieve meid, maar maakte het later uit met me omdat toen ze interesse kreeg in Harris, die basketball speler. We hebben nooit nog contact gehad daarna… en nu is ze dood…”
"Zou er iemand geweest kunnen zijn voordat jij daar was?"
“Goh er hingen altijd allerlei soorten mensen rond. Zoals ik al zei, je kan daar spul krijgen.”
Voor 1 extra uur kan je hem verder ondervragen over die "allerlei soorten mensen" en over de omgeving in het algemeen. Wil je dat?Je voert de druk wat op. “OK Josh, het is duidelijk dat je de waarheid niet vertelt. Je weet zelf goed genoeg wie je daar ging ontmoeten. Je dealer, of niet soms?”
John draait wat rond in zijn stoel. Dan vertelt hij langzaam:
“Ik ontmoet er… verschillende mensen. Ze zijn meestal wel ok, als je niets raars doet.Soms haalde ik m’n spul bij hen. Niks groots enkel voor eigen gebruik… maar ik heb graag dat zij niet weten dat ik momenteel over hen praat, want… je weet wel… ik vertrouw hen nou ook niet alles toe.”
-> Je belooft dat zijn naam nergens in dit onderzoek naar boven zal komen als hij informatie kan geven over deze lui.
“Ufff…. ik heb het gevoel dat ik hier spijt van ga krijgen… maar goed… ik ben hier om mee te werken I guess…” – – “Mijn contactpersonen zijn vriendjes van John Stevens. Ze lopen meestal in de buurt rond en dealen met mensen die er het geld voor hebben en die geen commotie of problemen veroorzaken.”
John Stevens staat bekend bij de politie. Je bedankt Josh en vraagt hem de stad niet te verlaten. Daarnaast raad je hem aan om een low profile aan te houden. Je weet nooit waar Stevens zijn mollen heeft zitten.
