india

De noordwestelijke deelstaat Gujarat is tamelijk onbekend maar herbergt een grote variëteit aan bezienswaardigheden. Gujarati zijn al 2000 jaar vermaard als (zee)handelaars; hun katoenen weefsels zijn tot in Egypte gevonden. De dorre landstreek Kutch in het uiterste westen leven onder andere de Rabari, een nomadenvolk. Ze zijn erg op zichzelf en hebben de gewoonte om zich uitgebreid te tatoeëren. Hun kleding is prachtig geborduurd in felle tinten. De mannen trekken vele maanden rond met de kuddes; vrouwen en kinderen wonen in lemen huizen met gepunte strodaken.

Er wonen nogal wat aanhangers van het Jainisme in deze streek. Deze geloofsuiting ontstond net als het boeddhisme als reactie op de verstarring van het hindoeisme. Hun heiligdommen in Girnar en Palitana bestaan uit honderden vaak marmeren tempels. Gujarat bestond vroeger uit een opmerkelijk aantal vorstendommen. Sommige paleizen zijn ware rariteitenkabinetten. Er is fraaie moslimarchitectuur met een steenbewerking die doet denken aan filigraan.

Rann of Kutch

Ten zuidwesten van de Thar-woestijn liggen de droge vlakten van de Rann, in Gujarat, de laatste plek waar de wilde Aziatische ezel nog stand houdt. Kudden van ooit duizenden dieren zijn nu ernstig uitgedund als gevolg van de aanslag op het leefgebied door de zoutwinning. De moerasachtige grensgebieden van de Rann herbergen een grote variëteit aan vogels, vooral flamingo's die in de vruchtbare wateren naar kleine vissen en schaaldieren zoeken. Gujarat heeft helaas bijna geen bossen meer, en de tijger komt er niet meer voor. Wel is de deelstaat vermaard om een andere grote katachtige, de Aziatische leeuw. Wereldwijd zijn er nog maar ongeveer 320 van over, en allemaal leven ze in en rond de bossen van het Gir National Park. Dit dier kwam ooit overal in Noord-India voor, maar er is op zo'n grote schaal opgejaagd dat hij al vrijwel was uitgestorven toen beschermende maatregelen een langzaam herstel mogelijk maakten.

Nesten van flamingo's

Vadodara
Vadodara is de culturele hoofdstad van Gujarat en gevormd door de vele culturen die hier de scepter hebben gezwaaid. De hindoes tot 1297, diverse moslimheersers tot 1734. Daarna kwam de Geakwad dynastie. Onder deze regering werd het een hoofdstad en werden veel prachtige tempels en tuinen aangelegd. Zij noemden de stad Baroda. In 1947, met de Indiase onafhankelijkheid werden alle prinselijke staten af geschaft en werd de stad een deel van Gujarat. Vadodara betekent “het dorp dichtbij de Banyanbomen”. De Banyan, een wilde vijgenboom (Ficus Benghalensis)is een heilige boom voor de Hindoes.

Het Baroda museum ligt in het Sayaji Bagh, een groot goed aangelegd park waarin ook een planetarium en een kleine dierentuin te vinden is. Het museum is in 1887 gebouwd door maharadja Sayajirao en heeft een indrukwekkende verzameling Indiase beeldhouwwerken, oude palmboomblad manuscripten en een verzameling Egyptische antiquiteiten. De kunstgalerij bevat Mughal miniaturen en enkele werken van Europese meesters, waaronder ook enkele Hollandse.

Het Laxmi Niwas Palace is de meest extravagante van alle paleizen in Vadodara. In het paleis vind je de Darbal Hall, de oude hofzaal van de Geakwads. Hier werd gemusiceerd en ook ander vormen van entertainment voor de koninklijke familie vonden er plaats. Tegenwoordig geeft men er nog steeds klassieke concerten.

Andere bezienswaardigheden bij het paleis zijn de unieke Eme tempel, een tempel met aluminium dak en de Naulakhi well, een stepwell of baoli. Dit is een bron op de bodem van een vrij diepe put. De wanden van de put zijn van metselsteen en serie trappen brengen je naar de bodem.